പദ് മനാഭന്‍ തിക്കോടി
നിന്റെ ചുണ്ടില്‍ നിന്നുതിര്‍ന്ന
മൊഴിമുത്തുകള്‍ കൊണ്ട്
ഞാനൊരു മാലകോര്‍ക്കും
നീ നല്‍കിയ അനുഭൂതികളുടെ
നാരുകള്‍ കൊണ്ട് നെയ്ത ചരടില്‍.
നീയെനിയ്ക്കെഴുതിയ കുറിമാനങ്ങളില്‍
ഭംഗിയുള്ള കൈപ്പടയ്ക്കുള്ളില്‍
ചിറകടിയ്ക്കുന്ന, നിന്റെ നിശ്വാസങ്ങളും
നെടുവീര്‍പ്പുകളും
ശീതീകരിച്ച്
ഞാനൊരു മഞ്ഞുമല തീര്‍ക്കും
നീയെനിയ്ക്കു സമ്മാനിച്ച
ചില്ലുകൂടാരത്തിനു മുകളില്‍.
ഒരു ശലഭമായ് പറക്കണമെനിയ്ക്ക്
നീയൊരു പുഷ്പമായ് വിരിഞ്ഞു നില്‍ക്കും
മലര്‍ വാടിയിലേയ്ക്ക്-
നുകരണം എനിയ്ക്ക്
ആ സുഗന്ധവാഹിനിയിലെ
നറുതേന്‍.
